¡1.470 Gracias en Galicia!
Desde nuestra creación en 2004, hemos visto crearse, crecer y morir a UPyD, Ciudadanos, ¿Podemos? y también a un sinfín de partidos creados por políticos carismáticos que probaban suerte y abandonaban al no conseguir representación. Han sido todos ellos, sin duda, intentos legítimos y positivos para la democracia, pero los problemas políticos que enfrentamos no se solucionan con recetas mágicas que permiten crecer muy rápido. M+J lleva 20 años creciendo. Estamos construyendo un partido sólido y eso requiere de tiempo.
O teu voto #EquilibraABalanza
VOTA Por Un Mundo Máis Xusto
Ante os desequilibrios na cidadanía, no territorio, na economía, entre xeracións, no acceso a dereitos, no medioambiente e na convivencia, presentamos un programa para equilibrar a balanza por unha Galicia máis xusta. Propoñemos unha política humanista e transversal que priorice o diálogo e o encontro por encima de siglas e ideoloxías.
Para vivir nunha Galicia máis xusta, repoboemos os nosos concellos rurais,dando unha oportunidade á mocidade e as persoas migrantes. Precisamos humanizar a política, para que os desempregados poidan atopar un traballoe os que traballan, poidan concilialo coa súa vida familiar. E coidar moito máis o noso medio ambiente,reparando o que se rompe para non xerar tantos refugallos. Se queremos garantir que todos os galegos gocemos dun fogar digno,empezando polos que dormen na rúa, non sería xusto promover axudas á vivenda? E para que os nosos labregos e gandeiros sigan xerando emprego,non sería xusto fixar un prezo mínimo aos produtos? O teu voto #EquilibraABalanza. VOTA Por Un Mundo Máis Xusto.
Rafael Manuel candidato de M+J a la Presidencia de la Xunta de #Galicia confesó a @LaRegion que "En el coche me gusta cantar, mal, pero lo hago a grito vivo" 😂👏👏👏 #EleccionesGalicia pic.twitter.com/iGILE8GWKg
— ✳️ Por un Mundo más Justo (M+J) (@mundo_mas_justo) February 15, 2024
A continuación atoparás estas e outras tantas inquedanzas e propostas de cambios concretos aos que te convidamos a sumarte para facer de Galicia un lugar mellor. Trátase de 80 propostas -varias adoptadas de entidades sociais- enmarcadas en 8 GRANDES INVITACIÓNS que responden aos grandes desequilibrios que sufrimos nesta terra. Facémolo co noso propio estilo de facer política desde hai 20 anos, baseado no rigor, respecto e fraternidade.
- FAGAMOS QUE OS ÚLTIMOS SEXAN A NOSA PRIORIDADE
- COIDEMOS MÁIS A VIDA RURAL E AS ZONAS MÁIS DESPOBOADAS
- PROMOVAMOS UNHA ECONOMÍA AO SERVIZO DE TODAS AS PERSOAS
- ATENDAMOS ESPECIALMENTE Á INFANCIA, Á MOCIDADE E ÁS PERSOAS MAIORES
- DEFENDAMOS O DEREITO Á VIVENDA E Á SANIDADE
- PROTEXAMOS O MEDIO AMBIENTE E IMPULSEMOS A TRANSICIÓN ECOLÓXICA
- CONSTRUAMOS UNHA POLÍTICA DO ENCONTRO
- COOPEREMOS PARA FACER UN MUNDO MÁIS XUSTO E EN PAZ
I. FAGAMOS QUE OS ÚLTIMOS SEXAN A NOSA PRIORIDADE
O noso DIAGNÓSTICO:
En Galicia os intereses e as necesidades son múltiples. Os actuais partidos adoitan fixar as súas prioridades segund as preocupacións da maioría. Que partidos poñen como primeira prioridade as persoas máis excluídas? Ese baleiro é o que quere ir enchendo M+J. En Galicia, preto de 700.000 persoas -o 25,2% da poboación- viven en risco de exclusión (EAPN, 2023). E, aínda que o número foi caendo nos últimos anos, a diminución é máis lenta da proxectada nos obxectivos da Axenda 2030.
Dentro desa poboación, ademais, hai colectivos nos que os seus dereitos están a ser especialmente vulnerados e requírese máis vontade política para promover e protexer os seus dereitos: as persoas migrantes en situación irregular, os nenos, nenas e adolescentes en situación de desamparo, e as persoas sen fogar. A pouco que se abran os ollos, non é difícil atopar xente malvivindo nas rúas (por exemplo, triplicouse en dous anos o número de persoas sen fogar en Galicia), ou con falta de recursos, privados do imprescindible para vivir dignamente: fogar, traballo, alimento, seguridade, etc.
En M+J á pobreza e á exclusión poñémoslle rostro, con nomes e apelidos. Traballamos con eles e son parte nosa. Son a nosa prioridade política e queremos que o sexan para toda a Administración Pública. Por iso ante o devandito desafío, para equilibrar a balanza propoñemos:
A nosa RESPOSTA:
1. Facer seguimento das actuacións das autoridades e esixir o cumprimento dos seus programas e compromisos, en especial naqueles apartados que tratan de medidas sociais. Ás veces, avanzariamos máis sinxelamente cumprindo o xa lexislado ou comprometido.
2. Promover espazos de reflexión e participación sobre as causas e posibles solucións á pobreza rexional. Implementación de campañas de concienciación e mesas de diálogo.
3. Recoñecer e apoiar ás organizacións do Terceiro Sector da acción social en Galicia, estando a escoitar con interese ás mesmas persoas que máis sofren.
4. Impulsar politicamente as medidas sociais que nacen do diálogo social. Para iso valoraremos a promoción e o apoio de iniciativas lexislativas populares autonómicas. A nivel nacional, coa ILP Esenciais logramos entregar máis de 600.000 firmas válidas onda 900 organizacións por unha causa ben xusta.
5. Poñer un foco especial en colectivos especialmente excluídos, buscando promover estratexias e plans de atención integral a eles:
– Nenos, nenas e adolescentes en situación de desamparo.
– Persoas sen fogar.
– Mulleres vítimas de trata.
– Persoas migrantes en situación irregular.
– Persoas privadas de liberdade.
6. Axudar na volta a Galicia aos emigrantes galegos con rendas baixas.
7. Garantir o dereito á garantía de ingresos e ao acompañamento nos procesos de inclusión social establecendo un protocolo de vulnerabilidade severa e unha nova Lei de Garantía de ingresos de Galicia, entre outras medidas (EAPN, 2024).
II. COIDEMOS MÁIS A VIDA RURAL E AS ZONAS MÁIS DESPOBOADAS
O noso DIAGNÓSTICO:
En Galicia existen desequilibrios claros entre as zonas rurais e as urbanas. Nas zonas rurais existen: menor esperanza de vida e maior mortalidade; menores rendas medias; maiores taxas de pobreza severa, máis dificultades para gozar de dereitos políticos e culturais, entre outros indicadores. En boa parte froito destes feitos, a poboación decrece en Galicia en moitísimos dos seus pobos e aldeas rurais, destacando mesmo a nivel nacional o que está a suceder nas comarcas orientais de Lugo e Ourense. É gravísimo que sexan as segundas provincias onde máis está a descender a súa poboación en termos relativos en España. Cómo responder a isto poñendo unha preocupación especial nos máis empobrecidos?
A nosa RESPOSTA:
8. Facer seguimento e actualizar as políticas de promoción dun medio rural inclusivo. En particular, avanzar con determinación no Eixo 3 da Estratexia de Inclusión Social de Galicia (2014-2030) (Xunta de Galicia, 2016).
9. Coidar a presenza e accesibilidade aos centros educativos no medio rural, a estabilidade docente e a súa adecuación ás necesidades do alumnado.
10. Velar porque se asegure a satisfacción das necesidades sociosanitarias da poboación que vive no rural, con especial atención ás necesidades pediátricas (EAPN, 2024).
11. Implantar Servizos Sociosanitarios de proximidade con participación e coordinación entre a Administración Autonómica e a Local. Que elas “garantan a atención terapéutica e social especializada e continuada ás persoas residentes no rural e en todo o territorio galego” (EAPN, 2024). É importante a dispoñibilidade de centros de día e talleres ocupacionais para maiores. Non podemos deixar abandonados aos nosos maiores no ámbito rural.
12. Esixir o cumprimento da Lei de Impulso Demográfico de Galicia que, entre outras materias, busca garantir a dispoñibilidade de mobilidade e conexión diaria de todas as persoas que viven en zonas apartadas.
13. Promover a repoboación dos nosos Concellos Rurais dando incentivos, oportunidades e acompañamento aos mozos e ás persoas migrantes.
14. Apostar por incubadoras de emprendementos no mundo rural. Fai falta un verdadeiro desenvolvemento de empresas que poidan alcanzar un mediano tamaño (RTVE, 2024).
15. Potenciar o Banco de Terras para dar unha saída ás poboacións máis desfavorecidas, axudando a crear cooperativas, cultivos ecolóxicos e de calidade, e potenciando o turismo rural para frear deste xeito o aumento do desemprego no rural.
16. Asegurar a atención bancaria e a dispoñibilidade de conexión da internet: fibra óptica, caixeiros automáticos. É unha cuestión de dignidade, non de rendibilidade.
17. Mellorar as conexións co oriente ourensán, para aproveitar as potencialidades doutras comarcas da nosa rexión, como a industria louseira de Valdeorras, complementando así a opción polo corredor Atlántico (Coruña -Vigo).
III. PROMOVAMOS UNHA ECONOMÍA AO SERVIZO DE TODAS AS PERSOAS
O noso DIAGNÓSTICO:
Aìnda que o paro en Galicia é dos menores de España (un 9,15% ao finalizar 2023), todos sabemos que hai miles de persoas excluídas do desenvolvemento económico de xeito persistente. Para a inclusión laboral destas persoas non abonda que haxa emprego, sen máis. Requírese un acompañamento máis recursos integrais para dotalas de competencias e habilidades axeitadas.
Desde o punto de vista do tecido empresarial, un problema importante é a falta de fortalecemento da pequena e mediana empresa, especialmente nas zonas rurais. Estas últimas -pequenos gandeiros e agricultores- teñen baixísimo poder de negociación fronte a intermediarios e grandes distribuidores á hora de vender os seus produtos. Por último, as axudas que se deron ás industrias, (ver o caso de Alcoa), só serviron para que estas empresas, en man de multinacionais, lévense os recursos públicos, subvencións, etc. e acaben de todos os xeitos deslocalizando os seus lugares de produción ou realizando reducións de persoal.
A nosa RESPOSTA:
18. Fomentar o emprego digno e inclusivo para as persoas que poden traballar “asegurando o acompañamento integral, estable e profesionalizado ás persoas con maiores dificultades de empregabilidade ou precariedade laboral” (EAPN, 2024).
19. Ampliar os programas de inclusión sociolaboral “para que cheguen a persoas en situación ou risco de exclusión social que actualmente apenas teñen acceso: persoas en situación administrativa irregular, traballadoras empobrecidas, persoas “racializadas”, vítimas da prostitución, afectadas pola fenda dixital, etc.” (EAPN, 2024).
20. Fixar un prezo mínimo aos nosos produtos gandeiros e agrícolas tendo conta da xustiza, a sustentabilidade do negocio e a xeración de emprego.
21. Favorecer a produción propia, a industrialización, o turismo de calidade, o cooperativismo e a autoxestión.
22. Protexer ás pequenas e medianas empresas e ás explotacións familiares e locais, xa que, non só favorécelles a eles, senón que enriquece a toda a rexión.
23. Apostar por modelos de economía solidaria.
24. Bonificar ás empresas de economía social nas licitacións para a contratación pública.
25. Dar un novo enfoque ás axudas públicas e ás subvencións. Estas debesen estar condicionadas por a sua implantación na nosa terra e a creación de emprego. Se isto non se cumprise, teríanse que devolver.
26. Promover préstamos bonificados dirixidos ao emprendemento .
27. Impulsar a autoxestión laboral e cooperativista nas súas versións de produción, consumo e crédito.
28. Fomentar, a través da educación, a conciencia crítica como compradores ou consumidores.
IV. ATENDAMOS ESPECIALMENTE Á INFANCIA, MOCIDADE E ÁS PERSOAS MAIORES
O noso DIAGNÓSTICO:
Os nenos, nenas e adolescentes, os mozos e as persoas maiores requiren unha atención especial.
Por unha banda, a infancia en Galicia, como en toda España, é a máis vulnerable á pobreza económica. O 13% dos nenos, nenas e adolescentes está en situación de pobreza severa, cifra que vai diminuíndo a través dos grupos de idade ata chegar ao 5,8% nas persoas maiores. A infancia, ademais, non deixa de estar susceptible ao desamparo e a violencia.
Por outra banda, na mocidade, o desemprego e o alto prezo da vivenda fan moi difícil a posibilidade dun desenvolvemento con maior autonomía.
As persoas maiores representan un grupo cada vez máis grande da poboación galega. Galicia ten a pirámide poboacional máis envellecida de España. Entre eles, hai ao redor de 350.000 galegos e galegas -o 46,3% da poboación maior- que reciben unha pensión cuxo importe é inferior a limiar da pobreza. Doutra banda, os fogares onde só hai maiores van en aumento e as prazas en residencias públicas de maiores escasean. O resultado son listas de espera enormes, ofertas de prazas en lugares afastados da familia (mesmo noutras provincias) e, de fondo, máis soidade e desprotección.
A nosa RESPOSTA:
29. Elaborar a Lei Galega da Infancia “mellorando o marco normativo sobre protección da infancia e que garanta os dereitos de nenos, nenas e adolescentes na nosa comunidade” (EAPN, 2024).
30. Garantir, con plans operativos específicos de Garantía Infantil, que Galicia destine un mínimo do 5% dos recursos do Fondo Social Europeo 2021-2027 á redución da pobreza infantil (EAPN, 2024).
31. Despregar a Rede Galega de Atención Temperá ao 100% da poboación galega, “elaborando un plan de calidade que facilite un desenvolvemento ordenado e con medios suficientes de todos os servizos da Rede” (EAPN, 2024).
32. Implementar en 2024 un Plan urxente de atención especializada a familias monoparentáis “e elaborar o Rexistro e o Plan de apoio a estas familias ao que obriga a Lei de Impulso Demográfico de Galicia (Art.40) e que leva dous anos de atraso” (EAPN, 2024).
33. Incrementar as axudas para comedores escolares, transporte e material escolar. Cremos que débese cambiar o sistema actual de libros de texto gratuítos, que non cobre o custo total dos libros nin diferenza entre familias de baixos e altos ingresos. Propoñemos un Cheque Educativo que cubra todos os libros de texto para as familias de menores ingresos, e progresivamente dar axuda ás de maiores ingresos cunha política de tramos.
34. Establecer un Plan de choque contra o fracaso escolar, “poñendo en marcha medidas de orientación, reforzo educativo e programación inclusiva adaptada ás necesidades do alumnado en risco de pobreza ou exclusión para asegurar que finalizan, polo menos, a educación secundaria obrigatoria e cunha atención especial á fenda dixital” (EAPN, 2024).
35. Profesionalizar a figura do Coordinador de Benestar e Protección nos centros educativos “de maneira que se garanta o perfil, a formación e a dispoñibilidade apropiada para o desempeño das súas funcións de forma allea ao profesorado, debendo ser reconsiderada no novo modelo de atención á saúde mental infantil e xuvenil” (EAPN, 2024)
36. Garantir a dotación de recursos específicos para a infancia e a mocidade con enfermidades mentais “incrementando o número de especialistas en pediatría, asegurando o desenvolvemento da especialidade de psiquiatría infantil e xuvenil, e estendendo ata os 21 anos a idade de atención” (EAPN, 2024).
37. Fortalecer os programas de apoio á autonomía persoal e á emancipación para mozos e mozas que abandonen o sistema de protección xuvenil. “Desenvolver programas personalizados de acompañamento á vida adulta” (EAPN; 2024).
38. Apoiar aos estudantes con menos taxas universitarias e axudas ao transporte e aloxamento.
39. Fomentar o emprego xuvenil a través de talleres, axudas ao autoemprego e incubadoras de microempresas.
40. Axudar e asesorar laboralmente ás persoas migrantes que se atopan na nosa terra e están a contribuír a solucionar os déficits poboacionais.
41. Revisar profundamente a política ante o envellecemento da poboación, con especial coidado de non mercantilizar uns servizos e a atención que deben procurar a calidade e dignidade antes que a rendibilidade.
42. Aumentar as prazas de residencias públicas para a atención dos nosos maiores.
43. Crear servizos de inspección continua en todas as Residencias de Maiores e servizos Xeriátricos, que eviten situacións como as vividas polos nosos maiores durante os últimos tempos, que significoulles unha deterioración da súa calidade de vida e, mesmo, o seu falecemento.
44. Aumentar a axuda no fogar, o acompañamento e a asistencia a persoas maiores que non poden vivir soas e non necesiten ou desexen ingresar nunha residencia.
V. DEFENDAMOS O DEREITO Á VIVENDA E Á SANIDADE
O noso DIAGNÓSTICO:
En M+J vemos imprescindible a defensa do público en ámbitos como o traballo, a vivenda, a sanidade e a educación. Especialmente necesaria hoxe é a protección do dereito á vivenda e á sanidade.
En Galicia, o problema do acceso á vivenda está a ser unha fonte de pobreza e unha enorme dificultade. O 5,4% da poboación ten gastos de vivenda superiores ao 40% da súa renda dispoñible. Peor aínda, entre as persoas pobres a cifra prácticamente se quintuplica e alcanza o 24,8%. A pesar destas dificultades con respecto ao acceso á vivenda, na nosa rexión, 3 de cada 10 vivendas están baleiras, sumando máis de medio millón en total.
Así mesmo, na sociedade galega constatamos, día tras día, a deterioración da sanidade pública: enormes listas de espera, falta de persoal e caos administrativo. De feito, o Defensor do Paciente sinala que a atención primaria en Galicia é a máis saturada de España xunto coa de Andalucía. En 2024, hai máis de 47.000 persoas en lista de espera para operarse na nosa comunidade. ademais, a crise do COVID-19 puxo de relevo a importancia dunha Saúde Pública de calidade, pero que, en lugar de iso, foi abandonada e recortada nos últimos anos.
A nosa RESPOSTA:
45. Apoiar a creación da Consellería de Vivenda “que visibilice e afronte de forma integral a emerxencia residencial en Galicia e asegure a coordinación con concellos e departamentos de Servizos Sociais a nivel autonómico e local” (EAPN, 2024).
46. Apoiar e esixir a aplicación da nova Lei polo Dereito á Vivenda por parte da comunidade e dos concellos.
47. Apoiar a Estratexia de erradicación do chabolismo e a infravivenda en Galicia no 2030 (EAPN, 2024).
48. Apoiar e impulsar o novo Plan de Atención ás Persoas sen Hogar. Facelo “onda concellos e organizacións de acción social. Co compromiso de redución do 50% en 2028 que establece a Estratexia Nacional para a Loita contra o *Sinhogarismo. Impulsando metodoloxías de prevención, acompañamento, Housing First e Housing Led” (EAPN, 2024)
49. Triplicar o parque público de vivenda social “ata chegar ás 11.400 vivendas en 2028 (as 3.800 que xa hai súmanse 7.600) e as 22.800 en 2030” (*EAPN, 2024).
50. Crear unha liña de financiamento e un procedemento de prevención do desafiuzamento “que asegure o mantemento da vivenda ante a posibilidade de perda da mesma e sen esperar a que prodúzase falta de pagamentos ou mesmo a súa execución” (EAPN, 2024).
51. Fomentar o acceso ao mercado inmobiliario das vivendas baleiras, “aumentando a súa fiscalidade e reducíndoa no caso de que se alugue a persoas con necesidade ou se destine a alugueiro con fins sociais, coa súa inscrición inmediata no Censo de Vivendas Baleiras da Xunta de Galicia” (EAPN, 2024).
52. Reorientar a construción, a restauración e a adecuación das vivendas en mal estado.
53. Favorecer o alugueiro social, con prezos adecuados; non para o lucro e a especulación.
54. Traballar por proxectos de vivendas colaborativas, xerando outra maneira de relacións máis comunitarias.
55. Mellorar os servizos públicos sanitarios reducindo as listas de espera e mellorando a atención ao paciente.
56. Fortalecer a sanidade pública, con máis persoal, recuperando os postos de traballo que se recortaron e amortizado nos últimos anos, e aumentando o número de prazas polo menos ata o nivel do prometido no Plan de Mellora que dispuxo o goberno cando entrou na Xunta hai 11 anos. Se nese momento xa consideraban que, a pesar de incrementar as prazas, non cubrían o 100% das necesidades, os recortes puxeron nunha situación moito máis crítica o número de persoal, tanto de Atención Especializada como de Atención Primaria.
57. Protexer o trato a pacientes e profesionais da saúde, prohibindo os contratos a media xornada para cubrir a profesionais nas súas vacacións, ou baixas por enfermidade. Cubrir a ausencia nunha praza con contratos a tempo completo. ademais, prohibir tamén as inter-substitucións entre profesionais: que un único profesional encárguese da súa consulta e á vez a do compañeiro que estea de baixa ou día libre. Así o piden os sanitarios.
58. Mellorar a atención ao paciente fixando a obrigación de que en todos os Centros de Saúde haxa unha persoa contratada -e diferente ao resto de traballadores- que responda as consultas telefónicas e non sexan contestadores automáticos, pensando sobre todo nas persoas maiores, a moitas das cales cústalles resolver as súas dúbidas ou problemas co sistema automatizado.
59. Habilitar a existencia de persoas especializadas en tradución e interpretación de lingua de signos para os doentes que necesiten este servizo.
VI. PROTEXAMOS O MEDIO AMBIENTE E IMPULSEMOS A TRANSICIÓN ECOLÓXICA
O noso DIAGNÓSTICO:
A nosa comunidade, como o resto do planeta, enfróntase a momentos críticos ante a emerxencia climática que estamos a vivir. Unha crise multifactorial que, no presente inmediato, lévanos a vista ao que está a suceder coa vertedura de pellets nas nosas costas, pero que ten a súa máxima expresión no aumento das temperaturas medias en Galicia e no mundo, co que iso conleva.
Galicia foi avanzando en canto á necesaria transición ecolóxica; en particular, no que se refire ao aumento da cota de enerxías renovables no seu consumo enerxético (43,5% do seu consumo). Con todo, aínda se está lonxe, practicamente a medio camiño do obxectivo de *descarbonización (Greenpeace & OGACLI, 2023). A emerxencia climática require maior compromiso político.
A nosa RESPOSTA:
60. Impulsar a elaboración dunha Estratexia e Plan de Enerxía e clima de Galicia, con ampla participación social, e que substitúa á criticada Axenda Enerxética de Galicia 2030 (Greenpeace & OGACLI, 2023). Nela débese considerar o abandono dos combustibles fósiis e un sistema eléctrico 100% renovable.
61. Seguir impulsando o aproveitamento das enerxías renovables para abaratar o custo e terminar coa pobreza enerxética.
62. Priorizar a prevención de incendios forestais e a acción de emerxencia nos orzamentos galegos. Fai falta unha Lei do Lume. Apostar polos bombeiros profesionais e velar para que as decisións políticas non vaian encamiñadas a potenciar o servizo de salvamento e extinción de incendios con bombeiros voluntarios.
63. Apostar por unha cultura da reciclaxe, a reparación e o novo uso de obxectos e materiais que, ademais, reduce significativamente os refugallos.
64. Coidar as nosas costas, praias e ecosistemas, con máis limpeza durante todo ano e non só na época vacacional.
65. Realización de campañas masivas de consumo responsable e respecto ao medio ambiente.
66. Paliar os efectos da recente vertedura masiva de pellets, apostando decididamente pola colaboración entre administracións, institucións e sociedade civil. Queremos diálogo e acordos e non políticos faltándose o respecto.
67. Tomar serias medidas sobre o malgaste e mal aproveitamento de augas, creando e controlando medidas responsables de previsión, ante a escaseza que progresivamente se está a producir.
68. Dar pasos cara a unha mellor eficiencia na produción e consumo de alimentos, valorar a aprobación de medidas encamiñadas a evitar o malgaste dos que están en bo estado.
VII. CONSTRUAMOS UNHA POLÍTICA DO ENCONTRO
O noso DIAGNÓSTICO:
Vivimos nun clima social contaxiado pola polarización e as dificultades no entendemento, que ten a súa máxima expresión na división en bloques no escenario político. Non se trata de algo propio da nosa terra, senón que, por desgraza, é unha triste característica do contexto actual español. Tamén, en grao extremo, a nivel internacional cando analizamos os enfrontamentos bélicos existentes. Estamos lonxe de vivir nunha cultura de paz. E sen paz, dificilmente hai xustiza.
A nosa RESPOSTA:
69. Aprobar un código de boas prácticas para todos os representantes públicos en Galicia que impida e sancione o insulto, a humillación, e a burla ao adversario político.
70. Cambiar o modo de abordar as problemáticas cidadás, con máis diálogo, acordo e coidado das persoas. Non gustan as liñas vermellas.
71. Fomentar a convivencia e o diálogo máis aló de bandeiras e fronteiras, cultivando unha cultura de paz e de encontro.
72. Impulsar políticas de xustiza restaurativa en Galicia para sandar feridas sociais e políticas do último século (guerra civil, ditadura, terrorismo de ETA, entre outras). Estas políticas deben incluír as necesidades das vítimas directas e os seus familiares, a procura da verdade e o paradoiro das persoas detidas desaparecidas, e a promoción de acompañamentos persoais e encontros restaurativos entre vítimas, familiares e persoas que cometeron crimes.
73. Crear un museo da reconciliación en Galicia, onde se traballe con profundidade, amplitude de mirada e pedagoxía social as feridas históricas non pechadas, promóvase o respecto aos dereitos humanos, e abórdense os camiños de reconciliación que temos por diante.
74. Desenvolver a Lei para a Promoción da Educación e a Cultura de Paz, creando un Consello Consultivo con representación da sociedade civil.
75. Incentivar a transparencia financeira dos partidos políticos en Galicia e aplicala na xestión da Xunta por primeira vez esta lexislatura. Pretendemos o acceso en tempo real a movementos bancarios, balance de contas e facturas, tal como o vén facendo M+J desde 2019.
VIII. COOPEREMOS PARA FACER UN MUNDO MÁIS XUSTO E EN PAZ
O noso DIAGNÓSTICO:
Galicia sempre foi terra de migrantes, de acollida e de saída. E esa experiencia fíxonos coñecer de primeira man outras latitudes do planeta, coas que nos sentimos irmanados.
Ao mesmo tempo, o noso partido naceu cunha vocación clara de apostar pola cidadanía global, a fraternidade universal e a solidariedade entre pobos e culturas.
Por iso, tamén entendemos a nosa terra tendendo lazos para colaborar con países en vías de desenvolvemento, e eliminar os grandes desequilibrios estruturais do mundo. En coherencia con todo iso e o noso afán de promover a paz, consideramos unha prioridade o impulso dunha Axuda Oficial ao Desenvolvemento de calidade.
A nosa RESPOSTA:
76. Elevar ao 0,7% a Axuda Oficial ao Desenvolvemento da Xunta de Galicia, alcanzando o comprometido no Pacto de Estado contra a Pobreza. Hoxe a nosa achega é menos da metade que a do resto de comunidades autónomas (Coordinadora Galega de #ONG, 2024)
77. Impulsar unha política galega de Cooperación ao desenvolvemento independente e sen prebendas políticas, que responda as necesidades dos países empobrecidos. Para iso apoiamos as seguintes propostas das ONGD galegas (Coordinadora Galega de ONG, 2024):
– Continuar avanzando desde o consenso.
– Garantir compromisos orzamentarios abondos e predicibles.
– Reforzar á sociedade civil para facer fronte á onda de autocratización e decadencia democrática que se vive a nivel global e que afecta máis intensamente aos países socios da Cooperación Galega.
– Unha acción humanitaria á altura. Temos que aumentar a capacidade dos actores da cooperación galega para responder á terrible situación internacional. Dedicar polo menos o 20% dos fondos a axuda humanitaria.
– Avanzar cara a unha Cooperación Galega máis especializada, ampliada e coherente.
78. Cuestionar e transparentar os investimentos na industria armamentística galega. Os 1.800 empregos asociados á nova construción do buque da Armada é unha gran noticia pero os 439 millóns de euros investidos en políticas sociais xerarían máis emprego e unha Galicia máis xusta.
79. Subscribir como Comunidade Autónoma a iniciativa “Dividendo Global pola paz” impulsada por 60 premios nobeis da paz, pola que se promove a redución nun 2% do gasto militar. O aforrado empregaríase en loitar contra emerxencias planetarias de diferentes índoles.
80. Fortalecemento da Educación para a paz e a cidadanía global fraterna nos centros educativos galegos. Estamos nun momento crítico da nosa historia onde precísase máis que nunca investir enerxía e dedicación para a construción dunha verdadeira cultura da paz e a fraternidade.
Este programa electoral de 80 medidas é froito, primeiramente, do traballo da militancia, afiliación e colaboradores de M+J, que durante estes anos foi discernindo os seus principios e prioridades en diálogo coa cidadanía e as súas necesidades. Pero tamén, un grupo importante das medidas (22) proveñen de organizacións e plataformas da sociedade civil. As fontes destas medidas están citadas entre paréntesis cando o texto das medidas que anunciamos está extraído ou baseado directamente nelas. A continuación unha lista das fontes recollidas:
– COORDINADORA GALEGA DE #ONG. (2023). Eleccións Galegas 2024: Ou noso papel non mundo [en línea]. Recuperado de: https://galiciasolidaria.org/wp-content/uploads/2024/01/eleccions-autonomicas-18f2024.pdf
– EAPN GALICIA. (2023). Ou Estado dá pobreza en Galicia [en liña]. Recuperado de: https://eapn-galicia.com/wp-content/uploads/2023/10/informe-estado-da-pobreza-en-galicia-2023-1.pdf
– GREENPEACE & OGACLI. (2023). Galicia, máis aló dos combustibles fósiis [en liña]. Recuperado de: https://es.greenpeace.org/es/wp-content/uploads/sites/3/2023/12/galicia_mas_alla.pdf
Outras fontes:
– Informe de RTVE. (2024). Galicia, una comunidad envejecida y marcada por la brecha entre el mundo rural y el urbano. https://www.rtve.es/noticias/20240202/galicia-datos-sociedad-economia-comunidad/15947049.shtml
– XUNTA DE GALICIA (2016). Estrategia de inclusión social de Galicia [en línea]. Recuperado de: https://politicasocial.xunta.gal/sites/w_polso/files/arquivos/programas/estratexia_inclusion_social_galicia_2014-2020_version_2016_cas.pdf